Cel – gedicht

 Cel
 
In half ontdooide Siberische bagger
liggen slagtanden van mammoeten
meer dan tienduizend jaar. Armen modderen
om ze uit te graven, snijden een slurf
af die in de weg ligt. Dromen van miljoenen
voor perfecte tanden. Chinese rijken
kopen kunstig gesneden ivoor
 
Uit een half vergaan stinkend karkas
lekt klonterig bloed. Eén enkele levende
cel is genoeg. De tanden zijn helaas
niet perfect. Miljoenen verdampen
 
In een helft van Korea kloont een geneticus
lachend unieke onmisbare hondjes
voor het juiste bedrag, droomt
van één levende cel van een mammoet
 
Binnen een halve eeuw staat een genetisch mirakel
in het museum op een vloer van beton te stampen
ruig haar, een vuistdik vel, alles uit één levende cel
Zou de mammoet het geheugen hebben
van een olifant? Droomt zij van naaldbomen en eindeloze
sneeuwvlakten, van haar oeroude  mammoetstam?
 
 
December 2019
Naar aanleiding van de documentaire Genesis 2.0 van Christian Frei

About Wilma

Mevrouw SchrijfTaal heet in werkelijkheid Wilma van den Akker en is schrijfster en docent. In 2008 verscheen haar poëziebundel Nageljongenstraat. In 2010 richtte zij SchrijfTaal op. In 2014 schreef zij (in opdracht) 'Wij van Jaargang 1965'. In 2020 kwam haar roman ''Een Veilige Plek' uit. Zij geeft schrijfcursussen en online schrijfbegeleiding aan uiteenlopende doelgroepen. Specialisme: poëzie.
This entry was posted in home, Poëzie and tagged , , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *